Παπούλας, Αναστάσιος

(Μεσολόγγι 1857 – Αθήνα 1935). Έλληνας στρατιωτικός. Προεχόμενος από το στράτευμα, έφτασε μέχρι την ανώτατη βαθμίδα της στρατιωτικής ιεραρχίας. Έλαβε μέρος στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, στο Μακεδονικό αγώνα (1907), στο κίνημα του 1909, στους Βαλκανικούς πολέμους (1912-13). Κατά το διάστημα 1917-20 ήρθε σε αντίθεση με την κυβέρνηση και φυλακίστηκε στο Ιτζεδίν Κρήτης. Μετά την 1η Νοεμβρίου του 1920 ανακλήθηκε στην ενεργό δράση και διορίστηκε αρχιστράτηγος της στρατιάς της Μικράς Ασίας, όπου διηύθυνε τις επιχειρήσεις του Εσκί Σεχίρ και του Σαγγαρίου (1921). Τον Μάιο του 1922 παραιτήθηκε από την αρχιστρατηγία, και τον Σεπτέμβριο, μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, έπαιξε μεσολαβητικό ρόλο μεταξύ των ηγετών της επανάστασης του 1922 και του θρόνου για να αποφευχθεί σύγκρουση. Το 1934 τέθηκε επικεφαλής της Ενώσεως Δημοκρατικής Αμύνης για την προάσπιση της δημοκρατίας, αλλά μετά το κίνημα του 1935 διώχθηκε για συμμετοχή σ’ αυτό, καταδικάστηκε σε θάνατο από έκτακτο στρατοδικείο και εκτελέστηκε. Ο στρατιωτικός Αναστάσιος Παπούλας (1897 – 1939).